Reizen in t donker.
Vandaag ging ik weer op pad naar de Deense les. Vorige week had ik afgezegd dus ik had 1 les gemist. Inmiddels is het al vroeg donker dus reis ik op de heen en terugweg in t donker.
Dat vond ik toch wel weer spannend. Ik was ruim op tijd bij de bushalte, maar op t station aangekomen bleek mijn trein van 18:21 niet te rijden.

Een mevrouw vertelde dat er een incident was geweest in de trein waar zij in zat. Die trein reed tot st Driebergen. Een jonge conducteur nog in opleiding was een bloedneus geslagen door een zwartrijder.. best wel heftig natuurlijk!

De politie stond op t station die waren achter de zwartrijder aangegaan. Dat vond ik wat. Gelukkig was ik toch nog op tijd bij de Deense les om 19:00 stapte ik het klaslokaal binnen.

We begonnen met 15 mensen en waren vanavond met 9. We gingen bingo spelen maar omdat ik de nummers niet goed geoefend had kreeg ik weinig mee. We kregen daarna de opdracht om met elkaar de nummers nog een keer op te lezen.
Ik schoot een beetje in de paniek, juf zag dat en zei: ga maar met S Anne, zij helpt je wel. Dat was wel heel lief.

Op de terugweg naar huis zat ik in de bus met 1 van de medecursisten. Om een gesprekje aan de gang te krijgen vroeg hij wat voor werk ik deed. Ik antwoordde dat ik vrijwilligerswerk deed bij de kinderboerderij en de bibliotheek. Hoeveel uren doe je dat? Beide maar 1 uur ik heb helaas een energieprobleem. Antwoordde ik eerlijk. 

Poeh wat voelde dat genant zeg. Ik heb het dan wel voor mezelf geaccepteerd dat dit mijn leven is maar de samenleving is nog niet zover. In de samenleving tel je alleen mee als je een carriere hebt 2 3 keer per jaar op vakantie gaat en een luxe auto hebt...

Nee dan mijn leven: ik doe wat ik kan met de energie die ik heb en dat is prima maar in zo'n oppervlakkig gesprekje komt dat zelden tot zn recht. Ik blokkeer en weet niet goed hoe mezelf te verantwoorden...

 

Op twitter kreeg ik aardige en begripvolle reacties. Dan voel ik me weer erkend en begrepen. Ik heb nog wel 

t 1 en ander te leren mbt uitleggen over de situatie waar ik in zit. Wat zeg je wel en wat niet? 
 Mensen kunnen best heel lief zijn!