In memoriam

Zondag 19 oktober 2025

Afgelopen donderdag is mijn allerliefste oudtante overleden. Ik voel me daar uiteraard erg verdrietig over. 

Gisteravond kwam een goede vriend op visite en hadden we een bijzonder gesprek over het verlies van dierbaren

en de rouw waar je doorheen gaat.

Door het leven dat ik heb, een leven met een onbekende beperking waar nog nooit iemand van heeft gehoord gaat 

mijn route toch net wat anders dan van een ander. Daardoor komen ook hele bijzondere mensen op mijn weg. 

Zo werd ik vriendinnen op de middelbare school met S.. Onze vriendschap was bijzonder
en speciaal ook al hadden we ook veel obstakels om elkaar te begrijpen. Toch hield ik enorm veel 

van haar. In 2016 is zij helaas overleden aan de gevolgen van kanker wat mij
een hele andere kijk op t leven heeft gegeven.

In 2005 leerde ik E. kennen ook met haar had ik een hele bijzondere vriendschap. We leerden elkaar kennen 

omdat ze net als ik 22q11ds had. Helaas had zij er veel meer last van dan ik ze had
last van psychoses en zware depressies. Het leven was te heftig voor haar. Op 35 jarige leeftijd kreeg

zij euthanasie.
Hoe verdrietig ook, ik wist dat dit voor haar het beste was ik voelde vooral rust en vrede met haar beslissing. 

Ondanks dat ik onze vriendschap en lachbuien om gekke grapjes erg mis

In 2017 leerde ik via facebook W. kennen, ook zij had
22q11ds. Ze had het pas ontdekt nadat onderzoek bij haar was
gedaan omdat ze een dochter met 22q11ds heeft. W. had
problemen met haar hart waar zij uiteindelijk helaas aan is overleden. Ik heb haar nooit ontmoet irl

maar via fb hadden we een bijzondere band en we begrepen elkaar met een half woord.

Al deze vriendschappen passeren steeds de revue. Ik heb geleerd om niet voor mijn donkere gevoelens

van verdriet en eenzaamheid weg te lopen, ik ga er dwars doorheen.

Rouw proces is voor mij iets wat je niet opzij kunt schuiven, het komt terug als je ervoor weg loopt.

Het beste is om het verdriet te omarmen, hoe moeilijk en eng het ook is. Ook deze gevoelens mogen er zijn.

Lieve tante Stieny, ik weet dat u een prachtig en waardevol leven heeft gehad en ik hoop dat u nu weer samen bij oom

 H. mag zijn en Oma A. en eenieder die nu daarboven is en we moeten missen onder ons. ;(